Naszym celem jest przywracanie pamięci o Bohaterach!
Przywróciliśmy pamięć o ponad 900 żołnierzach poległych we wrześniu 1939 roku
Na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach odsłoniliśmy wyremontowane kwatery C25 i C27, w których spoczywa ponad 900 żołnierzy poległych we wrześniu 1939 roku. Obrońców Stolicy i Twierdzy Modlin, wśród nich kawalerowie Orderu Virtuti Militari, żołnierze walczący w Legionach Piłsudskiego i wojnie polsko-bolszewickiej, ale również bohaterscy cywile, którzy stanęli na barykadach Warszawy.
Jesteśmy dumni, że Fundacja Nie zapomnij o nas może realizować jeden z największych w ostatnich latach projektów związanych z grobami wojennymi.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Środki z rezerwy ogólnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Projekt remontów mogił żołnierzy września 1939 roku realizowany jest dzięki inicjatywie Premiera Mateusza Morawieckiego i finansowaniu ze środków Kancelarii Premiera. Podziękowania kierujemy do Wojciecha Labudy – Pełnomocnika ds. ochrony miejsc pamięci, dzięki którego zaangażowaniu przywracana jest pamięć o naszych Bohaterach.
W miejsce starych, zniszczonych i nieczytelnych „mieczokrzyży” w kwaterze C25 i C27 pojawiły się nowe nagrobki wg. wzoru IPN.
Ale co najważniejsze, udało się też – dzięki przeprowadzonym kweredom – ustalić ponad 100 osób, których miejsca spoczynku do tej pory nie były w żaden sposób upamiętnione.
I dzisiaj ich rodziny będą mogły zapalić znicz na grobie bliskiej osoby.
Zastosowaliśmy również dwa bardzo ważne rozwiązania:
– w przypadkach, w których nieznane jest imię lub nazwisko lub data urodzenia czy przydział wojskowy pozostawiliśmy wolne miejsce. I gdyby kiedyś udało się to ustalić to można w łatwy sposób będzie dopisać inskrypcję.
– w przypadkach, w których na nagrobku widnieje wiele nazwisk stosowaliśmy kolejność alfabetyczną zamiast rangi wojskowej, bo w obliczu śmierci każdy jest równy.
Zachęcamy wszytkich odwiedzających Cmentarz Wojskowy do zapalenia zniczy w kwaterach C25 i C27.
Rodzina po 83 latach odnalazła grób swojego bliskiego – żołnierza września 1939 roku!
Dla takich chwil warto działać społecznie. Przeczytajcie wiadomość:
„Szanowni Państwo,
w imieniu całej rodziny, jako prawnuczka śp. Franciszka chciałam serdecznie podziękować za przeprowadzone prace, a przede wszystkim za przywrócenie pamięci i imion poległych. Dzięki Państwu po 83 latach odnaleźliśmy członka naszej rodziny, o którym nie mieliśmy przez ten czas żadnych informacji. Serdecznie dziękuję!”
Największy projekt w historii Fundacji Nie zapomnij o nas
W grudniu 2022 roku zakończyliśmy na Powązkach Wojskowych remont blisko 2000 grobów żołnierzy września 1939 roku. Dzięki przeprowadzonym kwerendom udało nam się przywrócić nazwiska kilkuset osobom, które do tej pory nie były w żaden sposób upamiętnione.
O szczegółach projektu oraz nachodzących uroczystościach poinformujemy wkrótce.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Prowadzimy również profesjonalne konserwacje zabytkowych nagrobków
W 2022 roku przeprowadziliśmy konserwację 24 grobów rodzinnych Powstańców Warszawskich na Starych Powązkach w Warszawie:
- Marek Słomczyński, 10 letni sanitariusz, poległ 28 sierpnia 1944 roku.
- Leszek Oczechowski, kapral podchorąży 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty, w Powstaniu żołnierz batalionu „Czata 49”, poległ 10 września 1944 roku, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych; Jan Oczechowski, kawalerzysta, żołnierz września 1939 roku, poległ 3 sierpnia 1944 roku, dowódca drużyny w batalionie „Czata 49”, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy; Karol Wierzbicki, żołnierz AK batalionu „Oaza”, poległ 2 września 1944 roku.
- Kazimierz Adam Graba-Łęcki, 16-letni żołnierz AK, rozstrzelany przez Niemców w Pęcicach, 2 sierpnia 1944 roku; Hania Graba-Łęcka, zginęła we wrześniu 1944 roku, ratując kościół na Saskiej Kępie, miała 13 lat; Stanisław Maciej Rettinger, żołnierz 1. pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, poległ 1 sierpnia 1944 roku; Kazimierz Rettinger, żołnierz Legionów Polskich i porucznik Wojska Polskiego II RP, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari; dr med. Wacław Graba – Łęcki, żołnierz Legionów Piłsudskiego, kawaler Virtuti Militari, działacz społeczny, wiceprezydent Warszawy w latach 1935-1939.
- Juliusz Józef Sienkowski, żołnierz AK, poległ 3 sierpnia 1944 roku; Józef Sienkowski (1883-1964), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta; Stanisław Sienkowski, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, odznaczony Krzyżem Walecznych.
- Stanisław Arczyński, żołnierz Powstania Warszawskiego; Maria Dąbrowska z Arczyńskich, sierżant AK.
- Teresa Nałęcz- Korzeniowska, ochotniczka do Powstania Warszawskiego, poległa 25 sierpnia 1944 roku; Andrzej Nałęcz-Korzeniowski, major dypl. Wojska Polskiego, żołnierz Pierwszej Brygady, odznaczony Krzyżem Walecznych, adiutant Józefa Piłsudskiego, artysta-plastyk; Kazimierz Ziembiński (symbolicznie), major inżynier pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyża Walecznych, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej (stoczył zwycięską walkę powietrzną z asem sowieckiego lotnictwa Aleksiejem Szyrinkinem), II wojny światowej – dywizjon 300; Michał Ziembiński, harcerz, żołnierz AK, poległ w lasach grójeckich w 1943 roku; Stefania Nałęcz-Korzeniowska, żołnierz AK.
- Michał Jeżewski, żołnierz AK, Pułk „Baszta”, poległ 28 sierpnia 1944 roku; Wacław Tyszka, żołnierz AK, zgrupowanie „Kryska” – służba techniczna, poległ 12 sierpnia 1944 roku; Maria Jeżewska, żołnierz AK, batalion „Ruczaj”.
- Jadwiga Dajkowska, łączniczka AK; Daniel Filleborn (symbolicznie, brat Jadwigi), porucznik AK, batalion „Kiliński”, ranny 31 sierpnia 1944 roku, wg. Inskrypcji zginął śmiercią tragiczną w 1946 roku; Ryszard Filleborn (ojciec), inżynier, podpułkownik Wojska Polskiego, poległ w Powstaniu Warszawskim 2 sierpnia 1944 roku.
- Maria Przybyłko-Potocka, aktorka, V Obwód Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej – BIP (Biuro Informacji i Propagandy), poległa 30 sierpnia 1944 roku.
- Karol Prus-Troczewski, harcerz – uczestniczył w buncie w Łomży w 1939 roku, aresztowany przez NKWD, skazany na karę śmierci, udało się zbiec. Partyzant AK, kurier, żołnierz Powstania Warszawskiego, ciężko ranny 1 sierpnia, amputacja nogi w niewoli. Po wojnie ukończył Politechnikę Poznańską; Aleksander Pawłowski (symbolicznie, ojciec), zmarł w Kazachstanie w łagrach.
- Maria Szelągowska, urodzona w 1905 roku we Lwowie. Inżynier chemik, żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka Powstania Warszawskiego, po wojnie w podziemiu niepodległościowym i antykomunistycznym, bliska współpracowniczka Witolda Pileckiego, zatrzymana 9 maja 1947 roku, skazana wraz Witoldem Pileckim i Tadeuszem Płużańskim na karę śmierci (ze względu na płeć Bierut skorzystał z prawa łaski i zamienił karę na dożywocie, zmarła w 1989 roku).
- Janina Lange, sztab VI Obwodu Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej; Jadwiga Helena Lange, sztab VI Obwodu Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej; Adam Lange, żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego; Aniela Lange, sztab VI Obwodu Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej; Marceli Lange, żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego.
- Janusz Suchorzewski, żołnierz AK, zgrupowanie „Radosław”, odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, poległ 15 września 1944 roku na Czerniakowie.
- Brunon Tadeusz Wołosiuk, dowódca drużyny batalionu AK „Parasol”, brał udział w szeregu akcji podczas okupacji, ciężko ranny 12 sierpnia 1944 roku, odznaczony Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych; Janina Wołosiuk, łączniczka AK, 7 PP „Garłuch”.
- Halina Gacka, sanitariuszka AK, batalion „Iwo”, uciekła z transportu do niewoli; Katarzyna Komar-Gacka z Chomiczów, uczestniczka powstania 1863 roku, wdowa po generale, zmarła 4.12.1939 w wieku 95 lat.
- Maria Bojar- Przemieniecka, polska śpiewaczka (sopran dramatyczny), artystka Komendy Głównej Armii Krajowej – VI Oddział BiP (Biuro Informacji i Propagandy); Kazimierz Czekotowski, polski śpiewak, aktor i pedagog, artysta Komendy Głównej Armii Krajowej – VI Oddział BiP (Biuro Informacji i Propagandy).
- Janusz Zakrzewski, kapral Wojska Polskiego, żołnierz AK, poległ 2 września 1944 roku.
- Henryk Jan Krzymuski, żołnierz AK, zgrupowanie „Bartkiewicz”, odznaczony Krzyżem Walecznych.
- Apolinary Possart, podporucznik AK, Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy).
- Józef Kujawski, żołnierz AK, Delegatura Rządu na Kraj, zmarł w wyniku odniesionych ran 28 września 1944 roku.
- Halina Maria Spirydowicz Garczyńska, major AK, odznaczona: Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, medalem Sprawiedliwa wśród Narodów Świata; Leon Spirydowicz, żołnierz Wojska Polskiego, poległ we Francji w 1940 roku, odznaczony Virtuti Militari; Tadeusz Garczyński, publicysta, pisarz, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych.
- Bronisław Kusztal, oficer bezpieczeństwa V Obwodu AK, zgrupowanie „Kryska”.
- Ewa Faryaszewka, łączniczka AK, poległa 28 sierpnia 1944 roku podczas ratowania zabytków kultury narodowej na Starym Mieście; symbolicznie: Zygmunt, zamęczony 29 marca 1944 roku na obczyźnie, Stefan z żoną Natalią i synem Jackiem rozstrzelani na Pawiaku 29 marca 1944 roku.
- Aurelia Wyleżyńska, polska pisarka i publicystka, podczas okupacji pisała do prasy konspiracyjnej oraz w swoim mieszkaniu przy ul. Lipowej udzielała schronienia Żydom, m.in. ukrywając oficerów pochodzenia żydowskiego. Transportowała również leki do warszawskiego getta, zmarła 3 sierpnia 1944 roku w wyniku ran odniesionych 1 sierpnia.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Dziękujemy za współpracę i nieocenione wsparcie Fundacji Stare Powązki i wszystkim zaangażowanym konserwatorom oraz koordynatorom projektu.
Dokumentacja fotograficzna przed/po wkrótce.
Renowacja pomnika Pułku AK „Garłuch”
Przeprowadziliśmy renowację pomnika Pułku AK „Garłuch” znajdującego się na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Leonidasa w Warszawie. W tym miejscu pochowani byli żołnierze Pułku AK „Garłuch” polegli w ataku na lotnisko Okęcie. Ciała poległych ekshumowano i pochowano na Cmentarzu Powstańców Warszawy przy ul. Wolskiej. Krzyż osadzony na cokole symbolizuje mogiłę, a tablice umieszczone na froncie pomnika przywołują pamięć poległych i pomordowanych żołnierzy Wojska Polskiego, Armii Krajowej i cywilnych mieszkańców Okęcia.
Przed renowacją:
Po renowacji:
Więcej zdjęć wkrótce.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Przywrócenie krzyża na Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli
Udało się! Zdążyliśmy przed 1 sierpnia!
Przywróciliśmy krzyż na Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli. Krzyż stanął w miejscu, w którym pochowane są prochy kilkudziesięciu tysięcy osób pomordowanych przez Niemców w czasie Rzezi Woli.
Krzyż, o który przez lata zabiegały środowiska kombatanckie.
Krzyż, który został stąd usunięty przez komunistów kilkadziesiąt lat temu.
Po latach udało się go przywrócić. Autorem projektu rzeźby jest artysta Marek Moderau. Na krzyżu znajduje się 4 tysiące małych krzyży – które symbolizują liczbę zidentyfikowanych ofiar spoczywających na tym cmentarzu.
Dziękujemy inicjatorowi projektu – Panu Wojewodzie Mazowieckiemu Konstantemu Radziwiłłowi za zaufanie jakim nas obdarzył.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Środki z rezerwy ogólnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Remont Cmentarza Wojennego w Starych Babicach
Na Cmentarzu Wojennym w Starych Babicach odbyło się coroczne, lokalne wydarzenie poświęcone pamięci: żołnierzy września 1939 roku broniących Reduty Babickiej, lokalnej ludności cywilnej pomordowanej w czasie II wojny światowej, partyzantów Armii Krajowej oraz Powstańców Warszawskich. Na cmentarzu pochowanych jest ponad 370 osób. Bohaterów, o których miejscowa społeczność przekazuje pamięć z pokolenia na pokolenie.
W tym roku uroczystości miały podwójny wymiar. Z inicjatywy Premiera Mateusza Morawieckiego oraz Wojewody Mazowieckiego Konstantego Radziwiłła cmentarz został poddany kompleksowej rewitalizacji. Lokalna społeczność zabiegała o to od wielu, wielu lat. To dla nas wielki zaszczyt, że Fundacja Nie zapomnij o nas mogło włączyć się w realizację tego projektu.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Remont kwatery 11 sanitariuszek poległych w Rzezi Woli
5 sierpnia 1944 roku rozpoczęła się Rzeź Woli.
W ciągu trzech dni Niemcy zamordowali od 30 do 60 tysięcy cywilów…
Tego dnia, w grupie 1200 rannych i personelu szpitala św. Łazarza, zamordowane zostały młodziutkie sanitariuszki Armii Krajowej i ich instruktorka. Dziewczynki miały od 15 do 17 lat. Przed wojną chodziły do jednej szkoły.
W 2019 dzięki akcji #NieZapomnijONas udało się wyremontować ich groby. Wspólnie przywróciliśmy o nich pamięć.
Kwatera B26, tuż obok Pomnika Gloria Victis.
Janina Jamiołkowska „Sława” (lat 16)
Krysia Gadomska „Granit” (lat 17)
Irena Matysiak „Ita” (lat 17)
Alina Gralewska „Alma” (lat 16)
Zdzisława Kempska „Strumyk” (lat 16)
Leokadia Wysocka „Giewont” (lat 15)
Zofia Riedel „Ster” (lat 15)
Janina Sławińska „Szczyt” (lat 16)
Adriana Wodnicka „Grażyna” (lat 16)
Danuta Bobik „Wisła” (lat 16)
Emilia Czechowska „Teresa” (lat 29)
Kwatera Zgrupowania AK „Gurt” na Powązkach Wojskowych
„Gdy gaśnie pamięć ludzka, dalej mówią kamienie” – kard. Stefan Wyszyński.
W 2021 roku odsłoniliśmy wyremontowaną kwaterę Zgrupowania Armii Krajowej „Gurt” na Powązkach Wojskowych. Przywróciliśmy pamięć o kolejnych Bohaterach!
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Wyremontowaliśmy 420 mogił żołnierzy Wojska Polskiego
Wyremontowaliśmy 420 mogił wojennych (kwatery C26, C28, C30) na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Mogił żołnierzy września 1939 roku. Zmarłych w latach 1940-1944 w wyniku odniesionych ran.
Dzięki pracy naszych wolontariuszy i przeprowadzonym kwerendom udało się przywrócić nazwiska kolejnym NN. Po latach – w Święto Wojska Polskiego – możemy zawołać Ich po imieniu.
Dziękujemy za współpracę Panu Wojewodzie Mazowieckiemu Konstantemu Radziwiłłowi oraz Panu Wojciechowi Labudzie – Pełnomocnikowi ds. ochrony miejsc pamięci.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Przywróciliśmy pamięć o ponad 500 uczestnikach PW
Udało nam się przywrócić pamięć o ponad 500 osobach: żołnierzach i ofiarach cywilnych Powstania Warszawskiego.
Wymieniliśmy stare, zniszczone i nieczytelne „mieczokrzyże”, stawiane za czasów komuny, na nowe wg. wzoru MPW. Łącznie 428 krzyży i 3 macewy w kwaterach C8, C10, D12. Dzięki pracy naszych wolontariuszy i koordynatorów udało się też ustalić nazwiska kilkudziesięciu osób pochowanych wcześniej jako N.N. Po ponad 70-ciu latach rodziny będą mogły zapalić znicz na grobie swoich bliskich.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Pomnik 3 sióstr poległych w Powstaniu Warszawskim
Trzy siostry: Marysia, Jadzia i Jola zgineły w ostatnich dniach Powstania Warszawskiego. Nie doczekały końca wojny…
Zginęły pod gruzami zbombardowanego budynku 28 września 1944 roku. Ich Matka, pielęgniarka, została zamordowana przez Niemców na początku Powstania w egzekucji na ul. Dworkowej.
Jej ciała nigdy nie odnaleziono…
Dziewczynki spoczywały w zniszczonym, bezimiennym grobie.
Dzięki akcji #NieZapomnijONas po 76 latach Matka (symbolicznie) spoczęła w jednej mogile ze swoimi malutkimi córeczkami. Wspólnie udało się przywrócić o nich pamięć. W 2020 roku odsłoniliśmy wyremontowany grób dziewczynek.
Przywracamy pamięć dzieciom z Powstania Warszawskiego
Wojtuś Zalewski ps. „Orzeł Biały” poległ 21 sierpnia 1944 roku. Miał zaledwie 11 lat…
Pod ogniem jego ciało wynosił Mieczysław Mirecki „Błyskawica”.
Wojtuś przez lata nie miał żadnego grobu, skazany był na zapomnienie.
W 2020 roku odsłoniliśmy jego symboliczną mogiłę na Powązkach Wojskowych.
Pamięć o żołnierzach Wojska Polskiego
W kwaterze B28 bohaterscy żołnierze września 1939 roku za sprawą komunistów przez lata spoczywali w kwaterze oznaczonej jako „Ludowe Wojsko Polskie”.
W ramach kolejnego etapu prac na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach poddaliśmy remontowi kwaterę, która do tej pory oznaczona była jako B28, czyli kwatera: „Wojsko Polskie 1945”. Dzięki pracy naszych wolontariuszy przeprowadzona została kwerenda i poprawiliśmy inskrypcje na grobach. Stare, zniszczone i nieczytelne mogiły zostały wymienione na nowe pomniki z krzyżem oraz orzełkiem wz 19. Kwatera została poprawnie oznaczona jako B30 – Wojsko Polskie 1939.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Spełniliśmy obietnicę Pani Wandy Traczyk-Stawskiej
10 marca 1923 roku urodził się Andrzej Chołowiecki „Szary”, żołnierz AK, przyjaciel pani Wandy Traczyk-Stawskiej, na której rękach poległ w Powstaniu Warszawskim…
W 2018 roku udało nam się wyremontować jego grób.
Wspólnie spełniliśmy obietnicę, którą Pani Wanda złożyła Matce Andrzeja tuż po wojnie – że będzie się opiekowała jego grobem.
Wspomnienie Pani Wandy o Andrzeju:
– Andrzej był moim serdecznym kolegą. Razem walczyliśmy w Oddziale Osłonowym WZW. Miał zaledwie 21 lat…
W pierwszych dniach Powstania Warszawskiego nasz oddział toczył ciężkie walki. Pewnego dnia wybuch bomby spowodował ogromne zniszczenia w naszym budynku. Wszędzie unosił się pył, krztusiliśmy się, nie mogliśmy oddychać, Andrzej nic nie widział a pył oślepił go tak bardzo, że nawet po dłuższym czasie nie mógł przejrzeć na oczy. Bardzo się bał. Próbowałam go pocieszać i uspokoić. Niestety, jak to młodzi ludzie, koledzy z drużyny zauważyli jego przerażenie. Zaczęli mu dokuczać i wytykać tchórzostwo. Proszę pamiętać, że my nie byliśmy wojskiem zawodowym, byliśmy ochotnikami! Każdy miał prawo się bać. Po tej sytuacji Andrzej przeszedł wielką wewnętrzną przemianę. Wyzbył się lęku i już podczas następnego ataku na stanowiska niemieckie, pełen wiary i determinacji, wyskoczył jako pierwszy. Chciał walczyć, chciał zwyciężyć! Za Polskę! Niestety w trakcie walk dosięgła go seria karabinu i został ciężko ranny. Zmarł 14.08.1944. Widziałam wiele cierpienia i śmierci, ale tego nigdy nie zapomnę. Bardzo to przeżyłam. Po wojnie, po uwolnieniu z obozu jenieckiego przez pancerniaków gen. Maczka, trafiłam w 1946 roku do Palestyny, do Szkoły Młodszych Ochotniczek. Któregoś dnia, pewna kobieta na wieść o tym, że ja i koleżanki jesteśmy z Powstania, podeszła do nas i zapytała czy może kojarzymy pewnego chłopca. Pytała o Andrzeja Chołowieckiego! Mojego Andrzejka!… Sparaliżowało mnie i od razu zaczęłam strasznie płakać. Mama Andrzeja zrozumiała wszystko bez słów. Spytała tylko, gdzie jest pochowany jej syn. Niestety, mama Andrzeja nie czuła się na siłach, aby wrócić do PRL-u. Ojciec został zamordowany w Katyniu.
Andrzej pochowany jest na cmentarzu Bródnowskim.
Nasze pozostałe renowacje
Dzięki zebranym funduszom przeprowadziliśmy renowacje grobów powstańczych na Powązkach Wojskowych w Warszawie, m.in.:
A-27-8-22 Janina i Tadeusz Jankowscy
Łączniczka Janina Maria Jankowska – rocznik 1916, córka Maurycego i Marii, mieszkała przy ul. Siennej 72. Poległa wraz z por. Tadeuszem Jankowskim 31.08.1944 r. na Siennej 72. Porucznik Tadeusz Zbigniew Jankowski – ur. 15.01.1908 r. Poległ 31.08.1944 r. na Siennej 72. Po wojnie ekshumowany i przeniesiony na Powązki Wojskowe.
A-25-16-16 strz. Janusz Szybowski „Przemysław”, (ur. 30.10.1923 r.)
Ur. 30.10.1923, s. Adama i Eleonory, przydział: Armia Krajowa – VII zgrupowanie (batalion) „Ruczaj” – kompania por. „Lodeckiego” – pluton „Mariana”. Uczestnik szturmu na koszary SS na ul. Koszykowej dn. 1.08.1944 r. Ranny w gmachu Poselstwa Czechosłowackiego, umieszczony i opatrzony w punkcie sanitarnym przy ul. Mokotowskiej 41, a następnie w szpitalu polowym przy ul. Mokotowskiej 49. Poległ dn. 16.09.1944 na ul. 6. Sierpnia. (Artykuł o renowacji na portalu radom24.pl)
A 27 Rząd: 2, Grób: 3 strz. Jerzy Oleszczuk
Ur. 31.03.1929 roku, ps. „Tomek”, „Olej”; harcerz Szarych Szeregów, przydział w Powstaniu: IV Obwód „Grzymała” (Ochota) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. Szlak bojowy: Ochota (Reduta „Kaliska”). Ujęty i zamordowany 12.08.1944r. na „Zieleniaku” przy ul. Grójeckiej.
A-27-4-8 strz. Elżbieta Pniewska (ur. 04.08.1922 r.)
Ur. 04.08.1922, córka Stanisława i Marii, w czasie Powstania Warszawskiego pełniła funkcję łączniczki. Przydział: Armia Krajowa – VII zgrupowanie (batalion) „Ruczaj” – 1. Kompania. Poległa 5.08.1944 roku na barykadzie na ul. Piusa XI.
A-27-12-18 strz. Andrzej Brykalski ps. „Marek” (ur. 31.12.1926 r.)
Rocznik 1925, II Obwód „Żywiciel” (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej – zgrupowanie „Żaglowiec” – pluton 206 i pluton 204. Poległ na Żoliborzu 1.09.1944. Pochowany w jednej mogile ze Stefanem Zozulińskim ps. „Stefan”.
A-27-12-18 Stefan Zozuliński „Stefan”
Rocznik 1925, II Obwód „Żywiciel” (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. Poległ na ul. Krasińskiego na Żoliborzu 1.09.1944 podczas bombardowania. Pochowany w jednej mogile z Andrzejem Brykalskim ps. „Marek”.
A-25 rząd 4, grób 9 Strz. Jolanta Teresa Morońska ps. „Jola” „Ryś”
Urodzona w Warszawie 10.11.1926 roku, córka ppłk WP Jana Andrzeja Morońskiego i Antoniny z Kręciszewskich, uczennica liceum im. Klementyny z Tańskich Hoffmanowej. Harcerka. Zastępowa 2 WŻDH Chorągwi Warszawskiej OH im. Wandy Malczewskiej. W czasie Powstania Warszawskiego początkowo w punkcie sanitarnym u Haberbuscha, następnie w patrolu sanitarnym w plutonie por. „Groma” na Chmielnej 106. Poległa na ul. Złotej od pocisku artyleryjskiego dnia 16.09.1944 r. W 1945 roku ekshumowana i pochowana na Powązkach Wojskowych.
Mieliśmy zaszczyt współfinansować budowę pomnika Elżbiety Zawackiej w Toruniu.
Jedyna kobieta wśród Cichociemnych. 
Druga Polka w historii Wojska Polskiego awansowana na stopień generała brygady.
Odznaczona dwukrotnie Orderem Virtuti Militari i pięciokrotnie Krzyżem Walecznych.
Uczestniczka Powstania Warszawskiego.
Po wojnie aresztowana przez UB.
Profesor nauk humanistycznych.
Dama Orderu Orła Białego.
Nieustraszona Bohaterka!
„Nawet w konspiracji, gdzie panuje anonimowość, 'Zo’ stała się postacią legendarną” – wspominał Jan Nowak Jeziorański.
Dzięki pomocy internautów w 2016 wyremontowaliśmy Powstańcze Mogiły:
- Mieczysław Cwalina „Jastrząb” ur. 08.07.1928 r. Poległ 18 września 1944 roku w al. Ujazdowskich.
- Rtm. Zygmunt Jurgielewicz ur. 13.05.1896 r. Poległ 2 września 1944 roku.
- Por. Witold Goyaski „Kołczan” ur. 30.06.1900 r. Poległ 2 września 1944 roku.
- Kpt. Mieczysław Tkaczyk. Żył lat 46. Poległ 2 września 1944 roku.
- Kpt. Bronisław Rachwał „Glin” ur. 10.10.1907 r. Poległ 2 września 1944 roku na ul. Jasnej.
