projekty
Co robimy?
dla Naszych Bohaterów
rehabilitacji
pozyskanych środków
wydanych posiłków
Oni walczyli o naszą Wolność.
My walczymy o Ich zdrowie.
Dzięki pionierskiemu projektowi Korpusu Rehabilitacyjnego Weterani w całej Polsce objęci są profesjonalną opieką fizjoterapeutów realizujących zabiegi rehabilitacyjne w warunkach domowych. Łącznie przeprowadziliśmy już ponad 4,5 tysiąca godzin rehabilitacji.
I to widać i to czuć. Możemy tylko dziękować”
Partnerzy projektu: Polska Fundacja Narodowa, Fundacja Banku Gospodarstwa Krajowego, Ministerstwo Obrony Narodowej.
Obiady dla Bohaterów
„Oni walczyli o naszą wolność
My walczymy o ich zdrowie”
Kiedy w Polsce zaczęła się pandemia, wiedzieliśmy, że musimy zrobić coś, aby chronić naszych Bohaterów przez zarażeniem. Zainicjowaliśmy akcję “Obiady Dla Bohaterów”, która poruszyła serca tysięcy Polaków i rozpoczęła niezwykłe pospolite ruszenie trwające wiele miesięcy.
W tym czasie ponad 400 Kombatantów w całej Polsce codziennie otrzymywało ciepłe posiłki i niezbędną pomoc, tak aby nie musieli opuszczać swoich domów. Podczas trwania akcji wydaliśmy ponad 45 tysięcy obiadów.
Współpraca organizacji pozarządowych, instytucji państwowych, rządu i tysięcy Polaków sprawiła, że nasi Bohaterowie mieli zapewnione bezpieczne warunki w czasie epidemii.
Projekt „Obiady dla Bohaterów” zrodził się z potrzeby wielu młodych serc i już na zawsze będzie jednym z symboli współczesnego patriotyzmu!
Podsumowanie akcji #ObiadyDlaBohaterów odbyło się w Pałacu Prezydenckim na zaproszenie Pierwszej Damy Agaty Kornhauser-Dudy, która przez ponad 3 miesiące była wolontariuszką akcji i codziennie rano osobiście dostarczała posiłki naszym Podopiecznym.
– ponad 250 dni trwania akcji;
– ok. 70 000 dostarczonych ciepłych posiłków;
– blisko 400 Kombatantów otrzymało wsparcie;
– 1 500 000 zł przeznaczone na pomoc Bohaterom;
– setki tysięcy przejechanych kilometrów;
– setki wolontariuszy akcji w całej Polsce;
– dziesiątki międzypokoleniowych przyjaźni
Akcja „Obiady Dla Bohaterów” to dużo więcej niż ciepłe posiłki i codzienna pomoc Weteranom.
To przede wszystkim wyjątkowa sztafeta pokoleń.
Wielkie brawa i podziękowania dla wszystkich zaangażowanych w akcję!
Dziękujemy współorganizatorom: Stowarzyszenie Odra-Niemen, Stowarzyszenie im. gen. bryg. Bolesława Nieczuja-Ostrowskiego, Fundacja Pokolenie Walecznych, Federacja Patriotyczna.
Partnerzy akcji: Kancelaria Prezydenta RP, Polska Fundacja Narodowa, Fundacja KGHM Polska Miedź.
Dofinansowano ze środków Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Fundacji ORLEN.
Codzienna pomoc medyczna dla Weteranów
Na co dzień zapewniamy naszym Podopiecznym profesjonalną pomoc medyczną: wizyty lekarzy specjalistów, wizyty domowe, badania oraz zabiegi w prywatnych klinikach, pobyty na turnusach leczniczo-rehabilitacyjnych oraz przystosowany do ich potrzeb transport medyczny. Robimy wszystko, aby nasi Bohaterowie czuli się bezpiecznie.
Codzienna pomoc opiekuńczo-pielęgnacyjna
Odpowiadamy na indywidualne potrzeby naszych Podopiecznych:
– zapewniamy Weteranom codzienne wsparcie wykwalifikowanego personelu opiekuńczo-pielęgniarskiego w ramach projektu „Korpusu Opiekuńczego”;
– finansujemy zakup niezbędnego sprzętu rehabilitacyjnego, ortopedycznego i medycznego (łóżka rehabilitacyjne, wózki inwalidzkie, chodziki, materace przeciwodleżynowe, koncentratory tlenu itd.);
– pomagamy w nagłych sytuacjach (sfinansowanie wymiany zepsutych drzwi wejściowych, zakup lodówki, uszczelnienie okien czy codzienne zakupy).
Przeczytajcie o kilku z naszych Podopiecznych, którym mamy zaszczyt pomagać na co dzień:
Kazimierz Klimczak ps. “Szron” (108 lat), najstarszy żyjący Powstaniec Warszawski.
Zapewniliśmy Pułkownikowi wizyty lekarza specjalisty oraz niezbędny sprzęt medyczny. Udało nam się dostosować jego pokój do potrzeb związanych z rehabilitacją i codzienną pielęgnacją.
Pan Pułkownik mimo swojego wieku chciał uczestniczyć we wszystkich uroczystościach związanych z obchodami Powstania Warszawskiego. Dzięki Państwa wsparciu mogliśmy zapewnić mu transport medyczny wraz z personelem medycznym na pokładzie, który czuwał nad naszym Bohaterem podczas uroczystości!
Barbara Gancarczyk (99 lat), jedna z ostatnich żyjących Dam Orderu Virtuti Militari, sanitariuszka z Powstania Warszawskiego.
Mamy zaszczyt zapewniać Pani Barbarze pomoc wykwalifikowanej opiekunki, która ułatwia jej codzienne funkcjonowanie.
Janusz Walędzik ps. “Czarny”, żołnierz zgrupowania “Chrobry II”.
Już od ponad roku codziennie zapewniamy Panu Januszowi wsparcie opiekunki – Pani Nili. Dzięki jej pomocy oraz częstej rehabilitacji domowej, a także turnusom rehabilitacyjnym opłacanym przez naszą Fundację, Pan Janusz może robić to, co kocha najbardziej – jeździć do szkół i opowiadać młodzieży o Powstaniu Warszawskim! Jego niezwykłe opowieści o wojnie i edukację historyczną, którą prowadzi, zna już chyba większość dzieci w Warszawie i okolicach.
Kampania we współpracy z Fundacją Siepomaga oraz raperami SBM Label
Wspólnie z Siepomaga oraz SBM Label zorganizowaliśmy ogólnopolską kampanię społeczną, której celem jest wsparcie Bohaterów.
Jesteśmy ostatnim pokoleniem, które może jeszcze przy Nich być. Pokażmy Im, że pamiętamy!
Widzieliście już naszą tegoroczną kampanię?
– Utwór Syrena ma 1,4 mln wyświetleń na Youtubie i 1,2 mln odtworzeń na Spotify;
– Nasze plakaty we współpracy z AMS trafiły do wszystkich największych miast w Polsce – kampania od morza aż po góry! (Estymowany zasięg kampanii: 5,5 mln unikalnych odbiorców)
– Kampania w sieci kin Cinema City to ponad pół miliona unikalnych odbiorców;
– Plakaty w tramwajach warszawskich to 800 tysięcy odbiorców;
– a przede wszystkim: przekroczyliśmy zakładany cel zbiórki na rzecz Podopiecznych naszej Fundacji – udało się zebrać ponad 101% zakładanej kwoty.
Mogliście nas spotkać w wielu miastach w Polsce:
Profesorze, pamiętamy!
Prof. Witold Kieżun zmarł w czerwcu 2021 roku, w wieku 99 lat. Był wielkim przyjacielem wolontariuszy oraz Zarządu i Rady naszej Fundacji. Jako młodzi społecznicy mogliśmy uczyć się od niego miłości do ojczyzny.
Zawsze powtarzał nam: „Bądźcie wierni, pomagajcie słabszym, doceniajcie to, że żyjecie w wolnej Polsce. I nie zapomnijcie o nas…”
Zawdzięczamy Profesorowi najcenniejsze lekcje historii, życia i prawdziwego człowieczeństwa. Chcieliśmy aby pamięć o nim była żywa w mieście, które tak bardzo kochał, dlatego wraz z Fundacją Marki Polskiej im. Prof. Witolda Kieżuna zrealizowaliśmy mural poświęcony pamięci Profesora.
Mural powstał na ulicy Tarczyńskiej 12 w Warszawie, w dzielnicy Ochota. Dzielnicy, w której Profesor mieszkał w ostatnich latach swojego życia. Powierzchnia muralu to 210 m2.
6 lutego 2021 roku, w 100. rocznicę urodzin Profesora Kieżuna odsłoniliśmy mural poświęcony jego pamięci. W uroczystości wzięli udział Powstańcy Warszawscy, rodzina i przyjaciele Profesora, przedstawiciele władz i mieszkańcy Warszawy. Dziękujemy wszystkim, którzy dołożyli swoją cegiełkę do powstania tego projektu.
W ten sposób – wspólnie – oddaliśmy hołd naszemu Bohaterowi i w małym stopniu spełniliśmy jego marzenie o hucznym świętowaniu setnych urodzin.
Również w 100. rocznicę urodzin wraz z Panią Burmistrz Dzielnicy Ochota Panią Dorotą Stegienką oraz Radą Dzielnicy Ochota złożyliśmy wieńce na grobie Profesora.
Renowacja grobu Poety
Z okazji 100. rocznicy urodzin Tadeusza Gajcego odsłoniliśmy unikalną rzeźbę Poety na jego grobie.
– Dziękuję Wam kochani za wspaniałe upamiętnienie mojego Stryja! To dzięki Wam wierzę, że Tadeusz i rodzina Gajcych nie zostanie zapomniana… – Antoni Gajcy, bratanek Poety.
Popiersie Tadeusza Gajcego zostało wyrzeźbione w wyjątkowym kamieniu wapiennym sprowadzanym z Francji. Z tego samego tworzywa wykonana jest część Luwru, podstawy wieży Eiffle, Place de la Concorde i Les Invalides.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
To było piękne Boże Narodzenie spędzone z naszymi Bohaterami!
W tym roku wspólnie z wolontariuszami dostarczyliśmy do domów naszych ukochanych Weteranów żywe choinki! To były niezapomniane chwile: wspólne ozdabianie, śpiewanie kolęd i dzielenie się opłatkiem. To dla nas wielka radość, kiedy po całym roku wytężonej pracy na rzecz Powstańców Warszawskich możemy zwolnić i wspólnie świętować.
Ponadto jak co roku nasi wolontariusze odwiedzili Podopiecznych Fundacji Nie zapomnij o nas z paczkami świątecznymi. Tradycyjnie znalazło się w nich 12 potrwa wigilijnych przygotowanych przez warszawską, ekologiczną restaurację. Kapusta, pierogi, barszcz z uszkami czy kutia to namiastka wspólnego świętowania Wigilii z naszymi Bohaterami.
Święto Niepodległości
Co roku 11 listopada uczymy się miłości do Ojczyzny od Tych, którzy o nią walczyli.
Odwiedzamy naszych Podopiecznych z upominkami i razem spędzamy Święto Odzyskania przez Polskę Niepodległości.
piękne życie i Polskę Niepodległą!
Mural Tadeusza Gajcego
Odsłoniliśmy mural z okazji 100. rocznicy urodzin Tadeusza Gajcego. Mural powstał na murze szkoły podstawowej Jego Imienia. Niezwykłej warszawskiej szkoły, w której ponad połowa uczniów to cudzoziemcy, w tym z regionów objętych wojną. Uroczystość była połączona z zakończeniem roku szkolnego i piękną inscenizacją, w której dzieci pokazały jedność i pamięć narodów.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Edukacja przez sztukę ma znaczenie!
Szkoła w Szklarach przyjęła imię Tadeusza Gajcego
Rok poświęcony wielkiemu poecie i żołnierzowi Armii Krajowej zakończyliśmy niezwykłą uroczystością – imię Tadeusza Gajcego przyjęła Szkoła Podstawowa w Szklarach!
Z tej okazji Fundacja Nie zapomnij o nas przekazała szkole kopię rzeźby Poety, którą w lutym odsłoniliśmy na jego wyremontowanym grobie. Ponadto mieliśmy zaszczyt ufundować sztandar szkoły z wizerunkiem nowego Patrona.
Dziękujemy Panu Premierowi Mateuszowi Morawieckiemu za zainicjowanie szeregu projektów mających na celu upamiętnienie postaci Tadeusza Gajcego.
Podziękowania za współpracę i pomoc kierujemy do Pana Wojciecha Labudy – Pełnomocnika ds. ochrony miejsc pamięci, Pani Ewy Leniart – Wojewody Podkarpackiego oraz całego zespołu Szkoły Podstawowej w Szklarach.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Remont kwatery 11 sanitariuszek poległych w Rzezi Woli
5 sierpnia 1944 roku rozpoczęła się Rzeź Woli.
W ciągu trzech dni Niemcy zamordowali od 30 do 60 tysięcy cywilów…
Tego dnia, w grupie 1200 rannych i personelu szpitala św. Łazarza, zamordowane zostały młodziutkie sanitariuszki Armii Krajowej i ich instruktorka. Dziewczynki miały od 15 do 17 lat. Przed wojną chodziły do jednej szkoły.
W 2019 dzięki akcji #NieZapomnijONas udało się wyremontować ich groby. Wspólnie przywróciliśmy o nich pamięć.
Kwatera B26, tuż obok Pomnika Gloria Victis.
Janina Jamiołkowska „Sława” (lat 16)
Krysia Gadomska „Granit” (lat 17)
Irena Matysiak „Ita” (lat 17)
Alina Gralewska „Alma” (lat 16)
Zdzisława Kempska „Strumyk” (lat 16)
Leokadia Wysocka „Giewont” (lat 15)
Zofia Riedel „Ster” (lat 15)
Janina Sławińska „Szczyt” (lat 16)
Adriana Wodnicka „Grażyna” (lat 16)
Danuta Bobik „Wisła” (lat 16)
Emilia Czechowska „Teresa” (lat 29)
77. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego
1 sierpnia nasi wspaniali wolontariusze zebrali się w Domu Wsparcia dla Powstańców Warszawskich, spędzili czas z Bohaterami, a potem ruszyli kwestować na ulice Warszawy. Celem zbiórki organizowanej wspólnie ze Stowarzyszeniem Monopol Warszawski było zapewnienie całorocznej opieki Powstańcom Warszawskim.
Ten dzień jest wyjątkowy. W tym roku spędziliśmy go z Kombatantami w Domu Powstańców Warszawskich Nowolipie 22, ale też odwiedziliśmy w domach Tych, którzy nie mogli dotrzeć osobiście na uroczystości. Nasi wspaniali wolontariusze kwestowali na ulicach Warszawy. Zapalali też znicze na grobach, w szczególności tych, które udało nam się w poprzednich latach wyremontować. Mieliśmy zaszczyt być partnerem inscenizacji Fundacji Kochania Poznania – Wspólna Sprawa 44.
Świętujemy urodziny naszych Podopiecznych
Jednym z projektów, który pielęgnujemy od początku trwania akcji społecznej #NieZapomnijONas jest świętowanie urodzin naszych Bohaterów. Są to zawsze chwile pełne wzruszeń i niezwykły, wspólnie spędzony czas.
Pomnik 3 sióstr poległych w Powstaniu Warszawskim
Trzy siostry: Marysia, Jadzia i Jola zgineły w ostatnich dniach Powstania Warszawskiego. Nie doczekały końca wojny…
Zginęły pod gruzami zbombardowanego budynku 28 września 1944 roku. Ich Matka, pielęgniarka, została zamordowana przez Niemców na początku Powstania w egzekucji na ul. Dworkowej.
Jej ciała nigdy nie odnaleziono…
Dziewczynki spoczywały w zniszczonym, bezimiennym grobie.
Dzięki akcji #NieZapomnijONas po 76 latach Matka (symbolicznie) spoczęła w jednej mogile ze swoimi malutkimi córeczkami. Wspólnie udało się przywrócić o nich pamięć. W 2020 roku odsłoniliśmy wyremontowany grób dziewczynek.
Paczki Bożonarodzeniowe
Co roku, w niezwykłym czasie Świąt Bożego Narodzenia, wyrażamy naszą wdzięczność Bohaterom. Tradycją stały się już paczki, w których nasi Podopieczni znajdują 12 potraw świątecznych. Kapusta wigilijna, barszcz z uszkami i tradycyjna kutia przygotowywane przez najlepsze warszawskie restauracje to namiastka wspólnego świętowania z naszymi Bohaterami.
Przywracamy pamięć dzieciom z Powstania Warszawskiego
Wojtuś Zalewski ps. „Orzeł Biały” poległ 21 sierpnia 1944 roku. Miał zaledwie 11 lat…
Pod ogniem jego ciało wynosił Mieczysław Mirecki „Błyskawica”.
Wojtuś przez lata nie miał żadnego grobu, skazany był na zapomnienie.
W 2020 roku odsłoniliśmy jego symboliczną mogiłę na Powązkach Wojskowych.
Kwatera Zgrupowania AK „Gurt” na Powązkach Wojskowych
„Gdy gaśnie pamięć ludzka, dalej mówią kamienie” – kard. Stefan Wyszyński.
W 2021 roku odsłoniliśmy wyremontowaną kwaterę Zgrupowania Armii Krajowej „Gurt” na Powązkach Wojskowych. Przywróciliśmy pamięć o kolejnych Bohaterach!
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Weterani II wojny światowej apelują: Nigdy więcej wojny!
Nasz spot nagrany po wybuchu wojny na Ukrainie obiegł cały internet.
Weterani – Podopieczni Fundacji Nie zapomnij o nas poprosili nas o możliwość wyrażenia solidarności z zaatakowaną Ukrainą. Oni najlepiej wiedzą co to znaczy przeżyć piekło wojny i okupowania Ojczyzny przez agresora.
Spot dodatkowo promował zbiórkę Polskiego Czerwonego Krzyża na pomoc Ukrainie.
Przywróciliśmy pamięć o ponad 900 żołnierzach poległych we wrześniu 1939 roku
Na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach odsłoniliśmy wyremontowane kwatery C25 i C27, w których spoczywa ponad 900 żołnierzy poległych we wrześniu 1939 roku. Obrońców Stolicy i Twierdzy Modlin, wśród nich kawalerowie Orderu Virtuti Militari, żołnierze walczący w Legionach Piłsudskiego i wojnie polsko-bolszewickiej, ale również bohaterscy cywile, którzy stanęli na barykadach Warszawy.
Jesteśmy dumni, że Fundacja Nie zapomnij o nas może realizować jeden z największych w ostatnich latach projektów związanych z grobami wojennymi.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Środki z rezerwy ogólnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Projekt remontów mogił żołnierzy września 1939 roku realizowany jest dzięki inicjatywie Premiera Mateusza Morawieckiego i finansowaniu ze środków Kancelarii Premiera. Podziękowania kierujemy do Wojciecha Labudy – Pełnomocnika ds. ochrony miejsc pamięci, dzięki którego zaangażowaniu przywracana jest pamięć o naszych Bohaterach.
W miejsce starych, zniszczonych i nieczytelnych „mieczokrzyży” w kwaterze C25 i C27 pojawiły się nowe nagrobki wg. wzoru IPN.
Ale co najważniejsze, udało się też – dzięki przeprowadzonym kweredom – ustalić ponad 100 osób, których miejsca spoczynku do tej pory nie były w żaden sposób upamiętnione.
I dzisiaj ich rodziny będą mogły zapalić znicz na grobie bliskiej osoby.
Zastosowaliśmy również dwa bardzo ważne rozwiązania:
– w przypadkach, w których nieznane jest imię lub nazwisko lub data urodzenia czy przydział wojskowy pozostawiliśmy wolne miejsce. I gdyby kiedyś udało się to ustalić to można w łatwy sposób będzie dopisać inskrypcję.
– w przypadkach, w których na nagrobku widnieje wiele nazwisk stosowaliśmy kolejność alfabetyczną zamiast rangi wojskowej, bo w obliczu śmierci każdy jest równy.
Zachęcamy wszytkich odwiedzających Cmentarz Wojskowy do zapalenia zniczy w kwaterach C25 i C27.
Rodzina po 83 latach odnalazła grób swojego bliskiego – żołnierza września 1939 roku!
Dla takich chwil warto działać społecznie. Przeczytajcie wiadomość:
„Szanowni Państwo,
w imieniu całej rodziny, jako prawnuczka śp. Franciszka chciałam serdecznie podziękować za przeprowadzone prace, a przede wszystkim za przywrócenie pamięci i imion poległych. Dzięki Państwu po 83 latach odnaleźliśmy członka naszej rodziny, o którym nie mieliśmy przez ten czas żadnych informacji. Serdecznie dziękuję!”
Największy projekt w historii Fundacji Nie zapomnij o nas
W grudniu 2022 roku zakończyliśmy na Powązkach Wojskowych remont blisko 2000 grobów żołnierzy września 1939 roku. Dzięki przeprowadzonym kwerendom udało nam się przywrócić nazwiska kilkuset osobom, które do tej pory nie były w żaden sposób upamiętnione.
O szczegółach projektu oraz nachodzących uroczystościach poinformujemy wkrótce.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Przywróciliśmy pamięć o ponad 500 uczestnikach PW
Udało nam się przywrócić pamięć o ponad 500 osobach: żołnierzach i ofiarach cywilnych Powstania Warszawskiego.
Wymieniliśmy stare, zniszczone i nieczytelne „mieczokrzyże”, stawiane za czasów komuny, na nowe wg. wzoru MPW. Łącznie 428 krzyży i 3 macewy w kwaterach C8, C10, D12. Dzięki pracy naszych wolontariuszy i koordynatorów udało się też ustalić nazwiska kilkudziesięciu osób pochowanych wcześniej jako N.N. Po ponad 70-ciu latach rodziny będą mogły zapalić znicz na grobie swoich bliskich.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Pamięć o żołnierzach Wojska Polskiego
W kwaterze B28 bohaterscy żołnierze września 1939 roku za sprawą komunistów przez lata spoczywali w kwaterze oznaczonej jako „Ludowe Wojsko Polskie”.
W ramach kolejnego etapu prac na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach poddaliśmy remontowi kwaterę, która do tej pory oznaczona była jako B28, czyli kwatera: „Wojsko Polskie 1945”. Dzięki pracy naszych wolontariuszy przeprowadzona została kwerenda i poprawiliśmy inskrypcje na grobach. Stare, zniszczone i nieczytelne mogiły zostały wymienione na nowe pomniki z krzyżem oraz orzełkiem wz 19. Kwatera została poprawnie oznaczona jako B30 – Wojsko Polskie 1939.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Wyremontowaliśmy 420 mogił żołnierzy Wojska Polskiego
Wyremontowaliśmy 420 mogił wojennych (kwatery C26, C28, C30) na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Mogił żołnierzy września 1939 roku. Zmarłych w latach 1940-1944 w wyniku odniesionych ran.
Dzięki pracy naszych wolontariuszy i przeprowadzonym kwerendom udało się przywrócić nazwiska kolejnym NN. Po latach – w Święto Wojska Polskiego – możemy zawołać Ich po imieniu.
Dziękujemy za współpracę Panu Wojewodzie Mazowieckiemu Konstantemu Radziwiłłowi oraz Panu Wojciechowi Labudzie – Pełnomocnikowi ds. ochrony miejsc pamięci.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Remont Cmentarza Wojennego w Starych Babicach
Na Cmentarzu Wojennym w Starych Babicach odbyło się coroczne, lokalne wydarzenie poświęcone pamięci: żołnierzy września 1939 roku broniących Reduty Babickiej, lokalnej ludności cywilnej pomordowanej w czasie II wojny światowej, partyzantów Armii Krajowej oraz Powstańców Warszawskich. Na cmentarzu pochowanych jest ponad 370 osób. Bohaterów, o których miejscowa społeczność przekazuje pamięć z pokolenia na pokolenie.
W tym roku uroczystości miały podwójny wymiar. Z inicjatywy Premiera Mateusza Morawieckiego oraz Wojewody Mazowieckiego Konstantego Radziwiłła cmentarz został poddany kompleksowej rewitalizacji. Lokalna społeczność zabiegała o to od wielu, wielu lat. To dla nas wielki zaszczyt, że Fundacja Nie zapomnij o nas mogło włączyć się w realizację tego projektu.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Prowadzimy również profesjonalne konserwacje zabytkowych nagrobków
W 2022 roku przeprowadziliśmy konserwację 24 grobów rodzinnych Powstańców Warszawskich na Starych Powązkach w Warszawie:
- Marek Słomczyński, 10 letni sanitariusz, poległ 28 sierpnia 1944 roku.
- Leszek Oczechowski, kapral podchorąży 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty, w Powstaniu żołnierz batalionu „Czata 49”, poległ 10 września 1944 roku, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych; Jan Oczechowski, kawalerzysta, żołnierz września 1939 roku, poległ 3 sierpnia 1944 roku, dowódca drużyny w batalionie „Czata 49”, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy; Karol Wierzbicki, żołnierz AK batalionu „Oaza”, poległ 2 września 1944 roku.
- Kazimierz Adam Graba-Łęcki, 16-letni żołnierz AK, rozstrzelany przez Niemców w Pęcicach, 2 sierpnia 1944 roku; Hania Graba-Łęcka, zginęła we wrześniu 1944 roku, ratując kościół na Saskiej Kępie, miała 13 lat; Stanisław Maciej Rettinger, żołnierz 1. pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, poległ 1 sierpnia 1944 roku; Kazimierz Rettinger, żołnierz Legionów Polskich i porucznik Wojska Polskiego II RP, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari; dr med. Wacław Graba – Łęcki, żołnierz Legionów Piłsudskiego, kawaler Virtuti Militari, działacz społeczny, wiceprezydent Warszawy w latach 1935-1939.
- Juliusz Józef Sienkowski, żołnierz AK, poległ 3 sierpnia 1944 roku; Józef Sienkowski (1883-1964), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta; Stanisław Sienkowski, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, odznaczony Krzyżem Walecznych.
- Stanisław Arczyński, żołnierz Powstania Warszawskiego; Maria Dąbrowska z Arczyńskich, sierżant AK.
- Teresa Nałęcz- Korzeniowska, ochotniczka do Powstania Warszawskiego, poległa 25 sierpnia 1944 roku; Andrzej Nałęcz-Korzeniowski, major dypl. Wojska Polskiego, żołnierz Pierwszej Brygady, odznaczony Krzyżem Walecznych, adiutant Józefa Piłsudskiego, artysta-plastyk; Kazimierz Ziembiński (symbolicznie), major inżynier pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyża Walecznych, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej (stoczył zwycięską walkę powietrzną z asem sowieckiego lotnictwa Aleksiejem Szyrinkinem), II wojny światowej – dywizjon 300; Michał Ziembiński, harcerz, żołnierz AK, poległ w lasach grójeckich w 1943 roku; Stefania Nałęcz-Korzeniowska, żołnierz AK.
- Michał Jeżewski, żołnierz AK, Pułk „Baszta”, poległ 28 sierpnia 1944 roku; Wacław Tyszka, żołnierz AK, zgrupowanie „Kryska” – służba techniczna, poległ 12 sierpnia 1944 roku; Maria Jeżewska, żołnierz AK, batalion „Ruczaj”.
- Jadwiga Dajkowska, łączniczka AK; Daniel Filleborn (symbolicznie, brat Jadwigi), porucznik AK, batalion „Kiliński”, ranny 31 sierpnia 1944 roku, wg. Inskrypcji zginął śmiercią tragiczną w 1946 roku; Ryszard Filleborn (ojciec), inżynier, podpułkownik Wojska Polskiego, poległ w Powstaniu Warszawskim 2 sierpnia 1944 roku.
- Maria Przybyłko-Potocka, aktorka, V Obwód Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej – BIP (Biuro Informacji i Propagandy), poległa 30 sierpnia 1944 roku.
- Karol Prus-Troczewski, harcerz – uczestniczył w buncie w Łomży w 1939 roku, aresztowany przez NKWD, skazany na karę śmierci, udało się zbiec. Partyzant AK, kurier, żołnierz Powstania Warszawskiego, ciężko ranny 1 sierpnia, amputacja nogi w niewoli. Po wojnie ukończył Politechnikę Poznańską; Aleksander Pawłowski (symbolicznie, ojciec), zmarł w Kazachstanie w łagrach.
- Maria Szelągowska, urodzona w 1905 roku we Lwowie. Inżynier chemik, żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka Powstania Warszawskiego, po wojnie w podziemiu niepodległościowym i antykomunistycznym, bliska współpracowniczka Witolda Pileckiego, zatrzymana 9 maja 1947 roku, skazana wraz Witoldem Pileckim i Tadeuszem Płużańskim na karę śmierci (ze względu na płeć Bierut skorzystał z prawa łaski i zamienił karę na dożywocie, zmarła w 1989 roku).
- Janina Lange, sztab VI Obwodu Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej; Jadwiga Helena Lange, sztab VI Obwodu Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej; Adam Lange, żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego; Aniela Lange, sztab VI Obwodu Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej; Marceli Lange, żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego.
- Janusz Suchorzewski, żołnierz AK, zgrupowanie „Radosław”, odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, poległ 15 września 1944 roku na Czerniakowie.
- Brunon Tadeusz Wołosiuk, dowódca drużyny batalionu AK „Parasol”, brał udział w szeregu akcji podczas okupacji, ciężko ranny 12 sierpnia 1944 roku, odznaczony Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych; Janina Wołosiuk, łączniczka AK, 7 PP „Garłuch”.
- Halina Gacka, sanitariuszka AK, batalion „Iwo”, uciekła z transportu do niewoli; Katarzyna Komar-Gacka z Chomiczów, uczestniczka powstania 1863 roku, wdowa po generale, zmarła 4.12.1939 w wieku 95 lat.
- Maria Bojar- Przemieniecka, polska śpiewaczka (sopran dramatyczny), artystka Komendy Głównej Armii Krajowej – VI Oddział BiP (Biuro Informacji i Propagandy); Kazimierz Czekotowski, polski śpiewak, aktor i pedagog, artysta Komendy Głównej Armii Krajowej – VI Oddział BiP (Biuro Informacji i Propagandy).
- Janusz Zakrzewski, kapral Wojska Polskiego, żołnierz AK, poległ 2 września 1944 roku.
- Henryk Jan Krzymuski, żołnierz AK, zgrupowanie „Bartkiewicz”, odznaczony Krzyżem Walecznych.
- Apolinary Possart, podporucznik AK, Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy).
- Józef Kujawski, żołnierz AK, Delegatura Rządu na Kraj, zmarł w wyniku odniesionych ran 28 września 1944 roku.
- Halina Maria Spirydowicz Garczyńska, major AK, odznaczona: Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, medalem Sprawiedliwa wśród Narodów Świata; Leon Spirydowicz, żołnierz Wojska Polskiego, poległ we Francji w 1940 roku, odznaczony Virtuti Militari; Tadeusz Garczyński, publicysta, pisarz, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych.
- Bronisław Kusztal, oficer bezpieczeństwa V Obwodu AK, zgrupowanie „Kryska”.
- Ewa Faryaszewka, łączniczka AK, poległa 28 sierpnia 1944 roku podczas ratowania zabytków kultury narodowej na Starym Mieście; symbolicznie: Zygmunt, zamęczony 29 marca 1944 roku na obczyźnie, Stefan z żoną Natalią i synem Jackiem rozstrzelani na Pawiaku 29 marca 1944 roku.
- Aurelia Wyleżyńska, polska pisarka i publicystka, podczas okupacji pisała do prasy konspiracyjnej oraz w swoim mieszkaniu przy ul. Lipowej udzielała schronienia Żydom, m.in. ukrywając oficerów pochodzenia żydowskiego. Transportowała również leki do warszawskiego getta, zmarła 3 sierpnia 1944 roku w wyniku ran odniesionych 1 sierpnia.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Dziękujemy za współpracę i nieocenione wsparcie Fundacji Stare Powązki i wszystkim zaangażowanym konserwatorom oraz koordynatorom projektu.
Dokumentacja fotograficzna przed/po wkrótce.
Przywrócenie krzyża na Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli
Udało się! Zdążyliśmy przed 1 sierpnia!
Przywróciliśmy krzyż na Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli. Krzyż stanął w miejscu, w którym pochowane są prochy kilkudziesięciu tysięcy osób pomordowanych przez Niemców w czasie Rzezi Woli.
Krzyż, o który przez lata zabiegały środowiska kombatanckie.
Krzyż, który został stąd usunięty przez komunistów kilkadziesiąt lat temu.
Po latach udało się go przywrócić. Autorem projektu rzeźby jest artysta Marek Moderau. Na krzyżu znajduje się 4 tysiące małych krzyży – które symbolizują liczbę zidentyfikowanych ofiar spoczywających na tym cmentarzu.
Dziękujemy inicjatorowi projektu – Panu Wojewodzie Mazowieckiemu Konstantemu Radziwiłłowi za zaufanie jakim nas obdarzył.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Środki z rezerwy ogólnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Spełniliśmy obietnicę Pani Wandy Traczyk-Stawskiej
10 marca 1923 roku urodził się Andrzej Chołowiecki „Szary”, żołnierz AK, przyjaciel pani Wandy Traczyk-Stawskiej, na której rękach poległ w Powstaniu Warszawskim…
W 2018 roku udało nam się wyremontować jego grób.
Wspólnie spełniliśmy obietnicę, którą Pani Wanda złożyła Matce Andrzeja tuż po wojnie – że będzie się opiekowała jego grobem.
Wspomnienie Pani Wandy o Andrzeju:
– Andrzej był moim serdecznym kolegą. Razem walczyliśmy w Oddziale Osłonowym WZW. Miał zaledwie 21 lat…
W pierwszych dniach Powstania Warszawskiego nasz oddział toczył ciężkie walki. Pewnego dnia wybuch bomby spowodował ogromne zniszczenia w naszym budynku. Wszędzie unosił się pył, krztusiliśmy się, nie mogliśmy oddychać, Andrzej nic nie widział a pył oślepił go tak bardzo, że nawet po dłuższym czasie nie mógł przejrzeć na oczy. Bardzo się bał. Próbowałam go pocieszać i uspokoić. Niestety, jak to młodzi ludzie, koledzy z drużyny zauważyli jego przerażenie. Zaczęli mu dokuczać i wytykać tchórzostwo. Proszę pamiętać, że my nie byliśmy wojskiem zawodowym, byliśmy ochotnikami! Każdy miał prawo się bać. Po tej sytuacji Andrzej przeszedł wielką wewnętrzną przemianę. Wyzbył się lęku i już podczas następnego ataku na stanowiska niemieckie, pełen wiary i determinacji, wyskoczył jako pierwszy. Chciał walczyć, chciał zwyciężyć! Za Polskę! Niestety w trakcie walk dosięgła go seria karabinu i został ciężko ranny. Zmarł 14.08.1944. Widziałam wiele cierpienia i śmierci, ale tego nigdy nie zapomnę. Bardzo to przeżyłam. Po wojnie, po uwolnieniu z obozu jenieckiego przez pancerniaków gen. Maczka, trafiłam w 1946 roku do Palestyny, do Szkoły Młodszych Ochotniczek. Któregoś dnia, pewna kobieta na wieść o tym, że ja i koleżanki jesteśmy z Powstania, podeszła do nas i zapytała czy może kojarzymy pewnego chłopca. Pytała o Andrzeja Chołowieckiego! Mojego Andrzejka!… Sparaliżowało mnie i od razu zaczęłam strasznie płakać. Mama Andrzeja zrozumiała wszystko bez słów. Spytała tylko, gdzie jest pochowany jej syn. Niestety, mama Andrzeja nie czuła się na siłach, aby wrócić do PRL-u. Ojciec został zamordowany w Katyniu.
Andrzej pochowany jest na cmentarzu Bródnowskim.
77. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego
Zatrzymaj się. Podziękuj Powstańcom Warszawskim. Oni są wśród nas.
Kampania społeczna Fundacji Nie zapomnij o nas z okazji 77. rocznicy wybuchu
Powstania Warszawskiego.
Zobaczcie, co udało nam się zrobić w 2020 roku!
Dziękujemy, że byliście z nami w 2020 roku.
Wspólnie udało nam się osiągnąć naprawdę piękne rzeczy!
Remont Cmentarza Wojennego
w Leksandrowej
Nowy Wiśnicz
Projekt pt. „Rewitalizacja cmentarza Ofiar II Wojny Światowej w Leksandrowej” zrealizowaliśmy w 2023 roku w gminie Nowy Wiśnicz, dzięki dotacji Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Z cmentarza w latach 1939-1944 korzystała niemiecka administracja więzienia. W tym czasie Niemcy
tworzyli na bazie więzienia w Nowym Wiśniczu obóz koncentracyjny. Pierwszymi więźniami wiśnickiego obozu koncentracyjnego, byli wysoko wykształceni ludzie pochodzący z Krakowa. Głównym zadaniem obozu było zastraszenie ludności i sparaliżowanie w zarodku tendencji oporu wobec okupanta.
Wczesnym rankiem 5 czerwca 1940 roku, w lesie pomiędzy Zakładem Karnym a cmentarze więziennym, jako odwet za ucieczkę jednego z jeńców, Niemcy rozstrzelali 10 więźniów. Wśród rozstrzelanych byli między innymi dr Władysław Bobilewicz – Sędzia Sądu okręgowego w Krakowie, dr Jerzy Bieńkowski – prokurator Sądu Okręgowego i kandydat na ołtarze ks. Ferdynand Machaj ze zgromadzenia ojców Filipinów. Miejsce ich męczeńskiej śmierci znaczy obecnie ustawiony 1961 roku głaz z pamiątkową tablicą.
Likwidacja „konzentrationslanger” nie zakończyła martyrologii na wiśnickiej ziemi. W miejsce zlikwidowanego obozu władze okupacyjne natychmiast utworzyły więzienie karne o urzędowej nazwie Deutsche Zuchthaus Neu Wisnicz. Podlegało ono Wydziałowi Sprawiedliwości przy urzędzie szefa dystryktu krakowskiego. Od lipca 1940 r., wystąpiła wśród więźniów bardzo duża
śmiertelność: w 1940 roku zmarło 20 osób, 1941 r. -227, 1942 r. – 382, 1943 r. – 186, a w rok 1944 przyniósł 19 pochówków. Zmarli więźniowie byli chowani w paczkach drewnianych, a na każdej mogile był mały drewniany krzyż z nr. porządkowym. Z upływem lat i brakiem opieki nad cmentarzem drewniane krzyże uległy zniszczeniu, a blaszki z numerami wyblakły.
Projekt dofinansowano ze środków budżetu państwa
Dotacja celowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
W górnej części bramy wejściowej widnieje napis „Cmentarz Ofiar II wojny światowej – Leksandrowa”. Od bramy prowadzi aleja, wzdłuż której po lewej stronie usytuowanych jest 6 pamiątkowych kamiennych płyt. Nazwiska zamordowanych w niemieckim
więzieniu więźniów wypisane są na czarnych tablicach zamontowanych na sześciu białych słupach. Powierzchnia grzebalna cmentarza składała się z symbolicznych mogił usypanych w kształcie kopców, na części z nich umieszczono małe drewniane krzyże.
Przy głównej alei znajduje się również duży krzyż o wysokości 4m z drzewa dębowego, na którym umieszczona została tabliczka z napisem: „Pamięci Polaków zamordowanych w latach 1939-1945 w wiśnickim więzieniu”. Kryjące w sobie tragedię 885 osób „brzezinowe pole” opasane jest stylizowanym na kolczasty drut ogrodzeniem.
Zobaczcie, jak udało nam się wyremontować cmentarz i przywrócić pamięć o Poległych tam Polakach!
Kampania „Kocham – Szanuję”
z okazji 80. rocznicy AK
Armia Krajowa była najsilniejszą i najlepiej zorganizowaną podziemną armią w okupowanej Europie. Fenomenem w skali światowej. Z tej okazji przygotowaliśmy kampanię społeczną skierowaną do dzieci i młodzieży. Do warszawskich szkół trafiły okolicznościowe plakaty, a w najbardziej zaangażowanych placówkach zorganizowaliśmy spotkania z Bohaterami Armii Krajowej.
Pomagamy Sybirakom na Podkarpaciu
Przeczytajcie fragment wzruszającego listu, który otrzymaliśmy od Związku Sybiraków z Dębicy:
„Jako Sybiracy po raz pierwszy doznaliśmy takiego uznania i szacunku. Dzięki zabiegom prowadzonym w ramach „Korpusu Rehabilitacyjnego” w ludzi tych wróciła nadzieja na powrót do zdrowia. Nie jest to banał, ale nasza koleżanka zapowiedziała przybycie na zebranie Koła po 3 latach pobytu w mieszkaniu, a kolega z przywróconą sprawnością ręki będzie mógł zakończyć pisanie kroniki koła! Wasza inicjatywa, wsparcie i działalność to wielka sprawa”.
Dziękujemy za współpracę i zaangażowanie naszemu Koordynatorowi na Podkarpaciu – Krystianowi Fila.
Historia
Co zrobiliśmy?
Nasza Historia
2019
Co udało nam się zrobić w 2019 roku? 77. rocznica wybuchu Powstania warszawskiegoKampania społecznawyremontowaliśmy kwaterę 11 sanitariuszek Powązki Wojskowespełniliśmy marzenie wiktoriiLekcje historii na powązkach wojskowychŚwiętowaliśmy…
2018
Rok 2018 3 lata trwania akcji społecznej „Nie Zapomnij O Nas, Powstańcach Warszawskich” Bohater z Powstania Warszawskiego – prof. Witold Kieżun „Wypad” – ze łzami…
2017
Sztafeta pokoleń. Wolność łączy. Piękne chwile w Muzeum Powstania Warszawskiego. #NieZapomnijONas Wyremontowaliśmy grób Janusza Zywerta ps. „Rogala”. Poległ w Powstaniu Warszawskim. Miał 16 lat… O miejsca…
2016
W Muzeum Powstania Warszawskiego odbyła się konferencja prasowa poświęcona akcji Nie Zapomnij O Nas, Powstańcach Warszawskich. W spotkaniu udział wzięli Powstańcy: Pani Wanda Traczyk-Stawska „Pączek”,…
2015
Rok 2015 to początek akcji społecznej „Nie Zapomnij O Nas, Powstańcach Warszawskich”. Pod tym hasłem przeprowadziliśmy zbiórkę publiczną na rzecz budowy i renowacji miejsc pamięci oraz mogił…
„Nie Zapomnij o Nas, Powstańcach Warszawskich”
W 2015 roku odbyła się zbiórka publiczna, „Nie Zapomnij o Nas, Powstańcach Warszawskich” pod patronatem honorowym Muzeum Powstania Warszawskiego, na rzecz budowy i renowacji Miejsc Pamięci oraz Mogił Powstańczych 1944 zorganizowana przez Komitet ds. Budowy i Renowacji Miejsc Pamięci oraz Mogił Powstańczych 1944 roku.
Timeline Heading 2
This is Timeline description, you can change me anytime click here
Timeline Heading 3
This is Timeline description, you can change me anytime click here
Timeline Heading 4
This is Timeline description, you can change me anytime click here
Timeline Heading
This is Timeline description, you can change me anytime click here
Timeline Heading 5
This is Timeline description, you can change me anytime click here